4 مرحله + چگونه به کودک فرصت استراحت بدهیم: 11 نکته گام 27
وقت گذاشتن به کودک در صورت استفاده صحیح میتواند یک تکنیک انضباطی موثر باشد. این به کودکان کمک می کند تا عواقب اعمال خود را درک کنند و فرصتی برای آنها فراهم می کند تا آرام شوند و در مورد رفتار خود فکر کنند. در اینجا یک راهنمای جامع در مورد نحوه مهلت دادن به کودک، شامل 11 مرحله و 27 نکته آورده شده است:
مرحله 1: قوانین و انتظارات واضح را وضع کنید قبل از اجرای تایم اوت، ضروری است که قوانین و انتظارات روشنی را برای رفتار فرزندتان ایجاد کنید. با کودک خود بنشینید و توضیح دهید که چه رفتارهایی قابل قبول است و چه چیزی منجر به وقفه می شود. مطمئن شوید که فرزندتان قوانین و عواقب ناشی از شکستن آنها را درک می کند.
مرحله 2: مکان مناسبی را برای مهلت انتخاب کنید یک منطقه آرام و امن در خانه خود انتخاب کنید که فرزندتان بتواند در آنجا استراحت کند. این مکان باید عاری از عوامل حواسپرتی و دور از اسباببازیها یا وسایل الکترونیکی باشد که ممکن است مانع از اثربخشی زمان استراحت شود.
مرحله 3: تنظیم مدت زمان استراحت بر اساس سن فرزندتان، مدت زمان مناسبی را برای وقفه تعیین کنید. یک دستورالعمل کلی یک دقیقه در هر سال سن است (به عنوان مثال، یک کودک پنج ساله پنج دقیقه تایم اوت خواهد داشت). با این حال، میتوانید این را بر اساس خلق و خوی فرزندتان و شدت رفتار تنظیم کنید.
مرحله 4: هدف از تایم اوت ها را توضیح دهید قبل از اجرای تایم اوت، به کودک خود توضیح دهید که چرا از آنها استفاده می شود. به آنها کمک کنید تا بفهمند که وقفهها تنبیه نیستند، بلکه فرصتی برای آرام شدن، فکر کردن به اعمالشان و انتخاب بهتر در آینده هستند.
مرحله 5: سازگار باشید هنگام استفاده از تایم اوت ها به عنوان یک تکنیک انضباطی، ثبات کلیدی است. اطمینان حاصل کنید که برای رفتارهای نادرست مشابه به طور مداوم از تایم اوت استفاده می کنید. این به کودک شما کمک می کند تا بفهمد که برخی اقدامات همیشه منجر به وقفه می شود.
مرحله 6: اخطار بدهید قبل از اینکه فوراً به زمان استراحت متوسل شوید، به کودک خود هشدار دهید. این به آنها فرصتی می دهد تا رفتار خود را قبل از مواجهه با عواقب یک تایم اوت اصلاح کنند. آنچه را که اشتباه می کنند را به وضوح بیان کنید و به آنها فرصت دهید تا جبران کنند.
مرحله هفتم: از نشانه های غیرکلامی استفاده کنید علاوه بر هشدارهای شفاهی، میتوانید از نشانه های غیرکلامی برای یادآوری رفتار نادرست فرزندتان استفاده کنید. به عنوان مثال، میتوانید به مکان وقفه اشاره کنید یا از یک علامت دست خاص به عنوان یادآوری استفاده کنید.
مرحله 8: اجرای تایم اوت هنگامی که فرزندتان علیرغم اخطارها به رفتار غیرقابل قبول خود ادامه داد، با آرامش و قاطعیت او را به محل تعیین شده برای استراحت راهنمایی کنید. از درگیر شدن در بحث یا مذاکره در طول این فرآیند خودداری کنید. به سادگی بیان کنید که آنها به دلیل اعمالشان باید تایم اوت داشته باشند.
مرحله 9: سکوت و تأمل را تشویق کنید در طول زمان استراحت، کودک خود را تشویق کنید که سکوت کند و در مورد رفتار خود فکر کند. این به آنها کمک می کند تا عواقب اعمال خود را درک کنند و خودکنترلی را تقویت می کنند.
مرحله 10: پس از مهلت استراحت اطمینان خاطر بدهید پس از پایان مهلت، با کودک خود گفتگوی آرامی داشته باشید که چرا او تایم اوت داشته است و دفعه بعد چه کارهای متفاوتی میتواند انجام دهد. رفتار مثبت را تقویت کنید و به آنها اطمینان دهید که علیرغم رفتار نادرستشان همچنان آنها را دوست دارید.
مرحله 11: تقویت رفتار مثبت پس از یک تایم اوت، تقویت رفتار مثبت مهم است. وقتی فرزندتان رفتار خوبی از خود نشان میدهد، او را تحسین کنید و سعی کنید در طول روز خوب بودن او را ببینید. این آنها را تشویق می کند که به انتخاب های مثبت ادامه دهند.
در اینجا چند نکته اضافی برای مهلت دادن به کودک آورده شده است:
- در طول فرآیند آرام و خونسرد باشید.
- از استفاده از نیروی فیزیکی یا فریاد زدن در طول زمان استراحت خودداری کنید.
- مطمئن شوید که مکان وقفه عاری از خطرات احتمالی است.
- با مدت زمان استراحت هماهنگ باشید.
- از یک تایمر برای پیگیری مدت زمان استراحت استفاده کنید.
- از استفاده از تایم اوت برای تخلفات جزئی یا تصادفات اجتناب کنید.
- از تایم اوت به عنوان تهدید یا تنبیه استفاده نکنید. بلکه به آنها به عنوان یک فرصت یادگیری نگاه کنید.
- در اجرای تایم اوت ها صبور و پایدار باشید.
- وقتی فرزندتان رفتار بهتری از خود نشان میدهد، توجه مثبت و تحسین کنید.
- از سخنرانی یا انتقاد از فرزند خود پس از وقفه اجتناب کنید.
- با مدیریت احساسات و رفتار خود نمونه خوبی بگذارید.
- هنگام تعیین موثرترین رویکرد برای استراحت، نیازها و خلق و خوی فردی فرزندتان را در نظر بگیرید.
- استفاده از یک نشانه یا نمودار بصری را برای کمک به کودکان کوچکتر در درک مفهوم در نظر بگیریدt از تایم اوت.
- اگر فرزندتان از رفتن به محل استراحت امتناع کرد، با آرامش و بدون درگیر شدن در جنگ قدرت، او را به آنجا راهنمایی کنید.
- از تایم اوت ها کم و به عنوان آخرین راه حل برای سوء رفتارهای جدی استفاده کنید.
- اگر به طور مداوم با چالشهایی در اجرای موثر وقفهها مواجه هستید، به دنبال راهنمایی حرفهای باشید.
- به خاطر داشته باشید که هر کودکی با دیگری متفاوت است و آنچه برای یکی مفید است ممکن است برای دیگری جواب ندهد. رویکرد خود را بر این اساس تطبیق دهید.
- با سایر مراقبان، مانند معلمان یا اعضای خانواده، در مورد استفاده از وقفه ها برای اطمینان از سازگاری در محیط های مختلف ارتباط برقرار کنید.
- اثربخشی وقفهها را در طول زمان کنترل و تنظیم کنید و بر اساس پاسخ فرزندتان تغییرات لازم را انجام دهید.
- ارتباط باز با فرزندتان را تشویق کنید و به او اجازه دهید تا احساسات و نگرانی های خود را در مورد تکنیک انضباط بیان کند.
- استفاده از استراتژیهای انضباطی جایگزین را در کنار وقفهها، مانند تقویت مثبت، پیامدهای منطقی، یا بحثهای حل مسئله در نظر بگیرید.
- مراقب هرگونه مسائل اساسی که ممکن است به رفتار نادرست فرزندتان کمک کند، مانند استرس، اضطراب، یا مشکلات عاطفی باشید.
- اگر متوجه مشکلات رفتاری مداوم شدید یا نگرانیهایی در مورد سلامت فرزندتان دارید، به دنبال کمک حرفهای باشید.
- از تحقیقات فعلی و توصیه های متخصص در مورد تکنیک های انضباط موثر برای کودکان به روز بمانید.
- به خاطر داشته باشید که نظم و انضباط باید همیشه با عشق، درک و قصد هدایت فرزندتان به سمت رفتار مثبت باشد.
- در اجرای تایماوتها صبور و ثابت قدم باشید، زیرا ممکن است درک کامل انتظارات و پیامدهای آن توسط فرزندتان زمان ببرد.
- پیروزی های کوچک و پیشرفت در رفتار فرزندتان را جشن بگیرید و تلاش های او را برای انتخاب های مثبت تقویت کنید.